1) Якія праблемы вынікаюць у прадмове да кнігі Юдзіф?
2) Сёння словы з прадмовы да кнігі Юдзіф сталі неабхіднымі афарызмамі. Як абясніць іх сэнс? Чаму пісьменнік выкарыстаў разгорнутае параўнанне (паралелізм)?
3) Якое грамадска-гістарычнае значэнне мела дзейнасць Ф. Скарыны для агульнаславянскай і еўрапейскай культуры?
Пошаговый ответ:
— Неадпаведнасць або непрыватнасць інфармацыі ў прадмове. Гэта можа быць вызвана тым, што прадмова можа быць напісаная ў розных часах або пасля напісання ўласнай кнігі.
— Адсутнасць злучальнага або канкрэтнага змесціва. Прадмова можа быць напісаная з мэтай адлюстраваць філасофію або асабістыя думкі аўтара, што можа стварыць праблему ў разу няўпізнаваемасці альбо нязразумеласці.
— Лінгвістычная складанасць альбо неразуменне сэнсу. Калі прадмова напісаная на мове, якая не зразумелая альбо невядомая шырокаму чытачу, гэта можа прадастаўляць праблему ў усвядомленні і зразумеласці актуальнага змесціва.
2) Словы з прадмовы да кнігі Юдзіф сталі неабходнымі афарызмамі, таму што яны адлюстравалі цалярозныя філасофскія і маральныя прынцыпы, якія ўласцівыя не толькі Юдзіфу, але і шырокаму чытачу. Афарызмы могуць быць выкарыстаныя ў кожнаднёвным жыцці ў якасці папулярных цытат альбо прадыказанняў. Пісьменнік выкарыстоўвае разгорнутае параўнанне, як адны з фігур сэнсавай выразнасці. Гэта значыць, што ў прадмове апісаная адна сітуацыя паўтараецца ў асабовым вопыце, што дае магчымасць удакладняць і павялічваць эфект.
3) Дзейнасць Францішка Скарыны мела велізарнае грамадска-гістарычнае значэнне для агульнаславянскай і еўрапейскай культуры. Скарына зрабіў грандыязны ўклад у распаўсюджванне народнай мовы, размаўленай на Беларусі і ў адзінчатнасці з іншымі словянскімі народамі. Яго пераклад Бібліі на народную мову гуляў важную ролю ў стварэнні беларускай літаратурнай мовы. Гэта стала крыніцай нацыянальнага самавызначэння і прыняцця беларуска-славянскай культурнай традыцыі. Скарына таксама распаўсюджваў навуку і гуманітарныя веды, якія былі папулярныя ў Еўропе.
Гэтакая актыўнасць Скарыны ўнесла свой уклад у фарміраванне і пашырэнне культурных устаноў і асвітніцтва, якія прывялі да развіцця славянскай літаратуры, літаратурных і гуманітарных традыцый у Еўропе.
культуры? Какія прыклады спраў існуюць яго дзейнасці?
1) В прадмове да кнігі Юдзіф магуць вынікаць праблемы, связаныя з разуменнем і тлумачэннем зместу тэксту Юдзіф.
2) Словы з прадмовы да кнігі Юдзіф можна стаўленне да афарызмаў, бо пісьменнік выкарыстоўвае якіясці разгорнутага параўнання, надаючы ім глыбокі сэнс і значэнне.
3) Дзейнасць Ф. Скарыны мела вялікае грамадска-гістарычнае значэнне для агульнаславянскай і еўрапейскай культуры, што падцягнула за сабой шмат прыкладаў спраў, якія свідчаць аб яго важнасці.